Mame – zodiakalny Baran, nie wierzący w horoskopy. Wiecznie zdołowana optymistka, prezentująca sobą skrajne emocje. Kobieta o przywiędłym nieco z racji wieku kadłubie, ale nieustająco młodej duszy. Główny rozmówca i tłumacz rozmów z kotem. Nie ma w niej przyzwolenia na szarość życia, czemu daje głośno znać, a co w głównej mierze odbija się na:
Tate – człowiek o sercu na dłoni, z niewiarygodną cierpliwością i miłością znoszący przejawy temperamentu Mame. Stanowi opokę domu, jest również oazą spokoju, cierpliwości oraz zdrowego rozsądku – cech, których z uporem godnym lepszej sprawy, próbuje nauczyć nieco frywolną Mame. Autor wszystkich szczegółów technicznych, bez których ten blog nie miałby racji bytu.
Kawa (Kawunia, Czarne Słońce, Cichy Bohater Tego Domu) – cudownie łagodny kot po przejściach. Kocha Mame, Tate i święty spokój, na którego brak chronicznie cierpi. Nie lubi rozgłosu, hałasu i obcych. Kot cichutki, czasem krzyczy szeptem. Najstarsza z całej trójki.
Maksio ( Maksiulek, Maksiomilian W, Pędzel, Frędzel, Dziad oraz Gad) – egoistyczno-egocentryczny temperamenty kot. Jest panem oraz pępkiem świata, a dom z całą zawartością należy do niego. Żywe organizmy traktuje jako interaktywne zabawki. Przed uduszeniem ratuje go fakt, iż jest kotem. Starszy o trzy lata brat bliźniak Kubusia.
Kubuś (Kubuś, Kubuniu, Kubulek, Zakapior i Jamochłon) – najmłodszy mieszkaniec, kot po ogromnych przejściach, nie zwracający uwagi na przeciwności losu pogodny maluch. Czerpie garściami z życia, jego harce przyprawiają Mame o stan przedzawałowy. Pożeracz serc i wszelkich produktów jadalnych. Narrator niniejszego.