-Kukurykuuu, kukurykuuuu, kukurykuuuuu, – rozległo się tuż za oknem. -Kukurykuuu, wstawać śpiochy, wstawać, szkoda marnować takiego pięknego dnia, – Kukurykuuu, kukurykuuuu…….Darł się siedzący na płocie oddzielającym padok od ogrodu Camillo. -Wstawać leniuszki, piękny dzionek się zapowiada, kurki proszę schodzić z grzędy, widzę w ogródku warzywnym świeżo skopane, dorodne dżdżownice już tam na nas czekają, -Owce, barany, wstawać, wstawać, słońce już świeci, trawa u Uwe prosi się o skoszenie, wstawać, wstawać kochani, robota na nas czeka! -Ludzie, ludzie, wasze zwierzęta już wstały, trzeba im jeść dać, zagrody oporządzić, wstawać, wstawać, słonko już dawno wstało!
